Drodzy Uczniowie klas V–VIII szkoły podstawowej, bardzo serdecznie zapraszamy do udziału w Konkursie historyczno-przyrodniczym im. Włodzimierza Dzieduszyckiego. Zależy nam na tym, żebyście przygotowali pracę plastyczną lub literacką, której najważniejszym motywem będą drzewa.
Niewiele osób wie, że pierwszy na ziemiach polskich rezerwat przyrody został założony w 1886 roku przez Włodzimierza Dzieduszyckiego w jego rodzinnym majątku Pieniaki na Podolu, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Został nazwany „Pamiątka Pieniacka”. Obejmował powierzchnię około 22 hektarów (40 mórg). Naturalny las bukowy przetrwał do I wojny światowej, podczas której został wycięty przez żołnierzy sowieckich.
Mamy nadzieję, że dzięki Waszym pasjom i talentom pięknie przedstawicie nasze dziedzictwo naturalne – a zatem tak jak Włodzimierz Dzieduszycki będziecie cieszyć się pięknem natury i się o nią troszczyć.
Zapraszamy!
Związek Rodowy Dzieduszyckich herbu Sas
Informacje
- na Konkurs trzeba przygotować jedną pracę plastyczną lub literacką, której motywem przewodnim będą drzewa,
- na prace konkursowe czekamy do 15 września 2024 roku w Centrum Kultury w Zarzeczu, ul. Długa 2,
- wyniki Konkursu zostaną ogłoszone do 20 września 2024 roku na naszej stronie internetowej,
- rozdanie nagród i pamiątkowych dyplomów odbędzie się 4 października 2024 roku w pałacu Dzieduszyckich w Zarzeczu,
- w razie pytań prosimy o kontakt: konkurs@dzieduszyccy.pl.
Dlaczego drzewa?
Drzewa są wokół nas. Patrzymy na nie, przechadzamy się wśród nich, podziwiamy, dotykamy. Wysokie, niskie, chude, grube, o różnych odcieniach wiosennych i letnich zieloności albo niezliczonych jesiennych pomarańczy, czerwieni i brązów. Mocno trzymają się ziemi. Niektóre żyją nawet tysiące lat, które są zapisane w ich wnętrzach okrytych korą. Są mocne i kruche jednocześnie. Mogą przeżyć silne wichury i uschnąć z braku deszczu. Często zagraża im człowiek, dla którego jednocześnie mogą być twórczą inspiracją, jak na przykład dla Zbigniewa Herberta, który napisał po podróży do Grecji: „Drzewa są niewielkie, niezbyt odbiegające od wzrostu wysokiego mężczyzny, a w mroku tak człekokształtne, że ma się ochotę pozdrowić je, przystanąć i porozmawiać” (Labirynt nad morzem).
Wszystkie dokumenty niezbędne znajdziecie tutaj.
