Zdrowie: Recepta transgraniczna - wzór, zasady wydawania i realizacji
Recepta transgraniczna to ułatwienie dla osób, podróżujących po krajach Unii Europejskiej lub pracujących w którymś z państw należących do wspólnoty. Można ją zrealizować w innym kraju niż ten, w którym została wystawiona.
Recepta transgraniczna to recepta, która pozwala pacjentowi wykupienie leku na terenie całej Unii Europejskiej niezależnie od tego, w którym z państw wspólnoty mieszka lub przebywa.
Warto wiedzieć, że nie każdy lek można wykupić w ten sposób – na recepcie transgranicznej lekarz nie może przepisać leku z kategorii “Rpw”, zawierającego substancje psychotropowe lub środki odurzające.
Jak wygląda recepta transgraniczna ?
Recepta transgraniczna wygląda zupełnie inaczej, niż wydruk, jaki otrzymamy w polskiej przychodni. Jej wygląd i formę, a także dane, jakie bezwzględnie muszą się na niej znaleźć, określa bowiem prawo unijne.
Recepta musi zawierać :
- mię lub imiona i nazwisko pacjenta
- datę urodzenia pacjenta
- imię lub imiona i nazwisko osoby, która wystawia receptę
- tytuł zawodowy osoby, która wystawia receptę
- dane do bezpośredniego kontaktu z osobą wystawiającą receptę (e-mail, numer telefonu lub faksu wraz z prefiksem międzynarodowym)
- dane miejsca udzielania świadczenia zdrowotnego wraz z dokładnym adresem.
- Jeśli lekarz wystawiający receptę prowadzi praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania – adres miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz oznaczenie „Polska” albo skrót „PL”
- nazwę powszechnie stosowaną (międzynarodową) lub nazwę handlową produktu leczniczego
- postać leku
- dawkę (moc)
- ilość
- sposób dawkowania
- datę wystawienia recepty
- własnoręczny podpis osoby, która ją wystawia (na awersie)
Na recepcie nie musi być pieczątki lekarza (jeśli jego dane są nadrukowane), numeru REGON ani kodów kreskowych.
Recepta transgraniczna ma formę papierową – w niektórych państwach wdrażane są już cyfrowe recepty transgraniczne.