Porady: Właściwości zdrowotne oraz wartości odżywcze rabarbaru

Rabarbar posiada charakterystyczne duże liście oraz długie i grube ogonki liściowe. Jest źródłem wielu witamin oraz soli mineralnych, posiada właściwości antyoksydacyjne, przeczyszczające, a nawet przeciwnowotworowe.

Rabarbar obejmuje ponad 60 różnych gatunków. Do najbardziej powszechnych odmian rabarbaru zaliczamy ogrodowy, kędzierzawy oraz lekarski rabarbar. Uprawa jest sezonowa, a w warzywniakach kupimy go najczęściej późną wiosną i na początku lata.

Czerwone, różowe lub zielone ogonki liściowe, które są jadalną częścią tej rośliny, są kwaśne i cierpkie w smaku.

Dwie średnie łodygi rabarbaru – ok 100 g, zawierają 21 kcal, które pozyskiwane są z 4,5 g węglowodanów i 1 g białka, 1,8 g błonnika.

Łodygi są źródłem witaminy K, C, A oraz E, wapnia, manganu, potasu, żelaza, kwasu foliowego. Cennymi substancjami zawartymi w tym warzywie są również polifenole – proantocyjanidyny oraz karotenoidy: luteina, zeaksantyna oraz beta-karoten.

Rabarbar zawiera substancję, która może stanowić ważny składnik nowego, leku antynowotworowego. Substancją tą jest pigment parietin, który w stężonej postaci wykazuje bardzo silne działanie na komórki rakowe.

Stanowi źródło luteiny, związku, który wpływa na zdrowie skóry i oczu.

Spożywania rabarbaru powinny unikać osoby, które przyjmują niektóre leki – diuretyki, digoksyny, warfaryny, kortykosteroidy, ibuprofen czy naproksen. Ze względu na działanie przeczyszczające rabarbar może powodować dolegliwości trawienne – nudności, biegunkę, skurcze brzucha czy wzdęcia.

Zielone szczyty rabarbaru zawierają kwas szczawiowy oraz toksyczne glikozydy. Jedzony w nadmiarze może przyczynić się do osłabienia, utraty masy kostnej i niestabilności pracy serca.

Ze względu na wyjątkowy aromat, cierpki i kwaskowaty,  jest wykorzystywany przede wszystkim do wypieków, gdzie jego smak idealnie komponuje się i równoważy słodycz ciast. Może stanowić składnik sorbetów, galaretek, przetworów – dżemów, syropów, soków.